Oh, dus dít is Aruba

Bon tardi, vrienden en familie.

We zijn inmiddels alweer 2,5 week verder sinds mijn vorige update via deze waarbenjij.nu dus het werd wel eens tijd voor een update. En ik moet eerlijk zeggen dat ik me er wel even toe moest zetten om jullie weer up to date te brengen. De dagen zijn hier inmiddels leuk en ik geniet dan ook met volle teugen. De voorgaande waarbenjij.nu heb ik per dag verteld wat ik heb gedaan. Dit gaat nu dus niet gebeuren, simpelweg omdat er in die 2,5 week teveel is gebeurd om te vertellen. Ook hou ik natuurlijk contact met Nederland via Facebook, Twitter, Skype en Whatsapp. Handig hoor, die techniek van tegenwoordig.

Om meteen duidelijkheid van zake te geven, dit reisverslag stuur ik helaas nog niet vanuit mijn eigen huis. De airco wordt maandag aangesloten en wat betreft de internetaansluiting werken ze nogal 'poco poco'

Vlak na mijn vorige reisverslag is Charlotte vertrokken voor een werkbezoek aan Sint Maarten. Dus bleef ik over met Ingmar. Door de afwezigheid van Charlotte en de aanstaande vakantie van Ingmar naar Nederland vond hij het tijd om rond het huis wat werkzaamheden te verrichten waar het kan wil ik natuurlijk helpen, ik ben ze immers nog het een en ander verschuldigd. Bij het wegpakken van wat rotzooi dacht ik dat ik wel even alles tegelijk weg zou kunnen gooien. Ingmar zijn woorden waren "be my man" nou, ik dacht doe ik wel even joh, geen probleem. luttele seconden later snapte ik waarom er voorzichtig gewerkt werd. Er kwam namelijk een voor mij enorme krab onder die doos vandaag. Ik sprong 3 hoog en heb ook niks meer opgeruimd. Extra genant natuurlijk want volgens Ingmar was het een "klein landkrabbetje"
Nou zijn we klaar mee dan, weet ik meteen wat me nog meer te wachten staat met betrekking tot de vreemde dieren hier. Inmiddels 2 weken later moet ik zeggen dat ik aardig gewend ben aan de (wilde) honden, pega pega's (kleine muggeneters) en de leguanen. Alleen de vervelende muggen moeten steeds mij hebben. Dat wil nog niet echt wennen.


Toen ik in Nederland de vacature zag van Aquawindies dacht ik dat dit ongeveer hetzelfde zal zijn als wat ik deed in Nederland. Alleen dan voor 1 werkgever. Nou, het is hier totaal anders! De eisen voor de zwemdiploma's in Nederland wist ik natuurlijk uit mijn hoofd. Het A B C systeem. Hier hanteren ze echter het oude Nederlandse systeem. Ze kennen hier zwemdiploma A B C D E en F. Al deze eisen zitten nog niet in mijn hoofd en het zwemles geven is daarom ook heel erg anders. In het begin moest ik hier nog wat aan wennen, net als de taal. Grote delen van de les worden namelijk gegeven in het papiaments. Dit laatste gaat mij wonder boven wonder goed af. Het uitleggen van wat we gaan doen, lukt me al al aardig, zolang ze maar antwoord geven met "si" bij al het andere weet ik niet wat ze zeggen en heb ik dus een probleem. Vaak zit er wel minstens 1 in de groep die Nederlands spreekt. De afspraak is dan ook in veel groepen dat ik hun leer zwemmen, en zij mij papiaments leren spreken. Om een goed beeld van de groepslessen te krijgen heb ik mezelf verplicht om elke les eens mee te doen. Met uitzondering van de zumba, dat geloof ik wel. Body pump ken ik natuurlijk uit Nederland. Alleen nooit meegedaan. Dus besloot ik af te gaan op wat de oudere vrouwelijke deelnemers voor een gewichten gebruikten en hier natuurlijk iets boven te gaan zitten. Hartstikke fijn allemaal. Een dag later zat ik bij mijn nieuwe huisarts, Mevrouw Dassen. Een slijmbeursonsteking in mijn linker knie en linker elleboog. Overbelast. Geen zon, en alcohol. Wel antibiotica en rust.
Hallo Aruba!

Het fitness gedeelte is hier niet wezenlijk anders dan in Nederland. Echter hebben ze hier alleen de groep lessen. Ik zal mij voornamelijk moeten gaan richten op de aquapower en de spinning les. Aqua power is een combinatie van fietsen in het water op hydroryders en het 2e deel mag je dan zelf invullen. De spinning is hier hetzelfde als in Nederland. Helaas draait de fitness tak niet zoals de duik en zwemles tak en wordt ik poco poco ingewerkt om een soort van 'chef fitness' te worden. Helemaal leuk natuurlijk, een compleet nieuwe uitdaging en ook veel meer verantwoordelijkheid. Iets wat ik in Nederland heel erg miste.
Ook wordt mij vriendelijk verzocht om aan elke les, mijn eigen draai te geven. Niks liever natuurlijk. Ook heb ik alle ruimte om nieuwe lessen te introduceren. Het is daarom ook wachten op het eerste waterpolo clubje, die hebben ze hier namelijk niet meer. Sorry coach!

In mijn vrije tijd rij ik wat rond op het eiland om de weg te leren kennen en zoek hier en daar wat bezienswaardigheden op. Zo ben ik op een dag naar de inmiddels ingestorte 'natural bridge' gereden. Het werd met nogal provisorische bordjes aangegeven waar je naar toe moest rijden. Desalniettemin ben ik er wél gekomen. Als is het met enige slag en stoot gegaan. Onderweg naar de natural bridge, kwam ik zo een mooi stuk tegen, dat ik wel móest stoppen om te genieten van het uitzicht. wat een geweldig land is dit toch! een plek waar je de hele dag wel kan zitten te genieten van het uitzicht onder het genot van een ehm, pilsje!
Ik heb dan wel genoten van het uitzicht, helaas niet van het biertje want dit was niet voorradig in mijn huurauto, ellende! Na wat jaloers makende kiekjes te hebben geschoten ben ik verder gereden in de richting van natural bridge. Ik kwam aan bij een klein hutje waar wat auto's voor stonden. Vond dat punt persoonlijk wat tegenvallen. 3x heen en weer gelopen door het hutje en ook het uitzicht was minder dan andere plaatsen. Niet heel gek, want ik ben door iemand zijn woonhuis gelopen. Na 3x heen en weer gelopen te hebben en alle kamers te hebben bekeken vroeg ik toch maar om een pilsje, niet voor de gezelligheid hoor, want er zaten 3,5 paardekop van ongeveer 112 oud backgammon te spelen. De vrouw antwoorde met "Je mag hier best een pilsje drinken, maar dit is niet natural bridge, dat is 100 meter verder. Achteraf had ik daar natuurlijk een pilsje moeten nemen. Maar na 2x "excuse me" ben ik schater lachend verder gereden naar natural bridge. Fan tas tisch uitzicht. Die brug stelt natuurlijk niks voor, in ieder geval nu niet meer. Het was ook een brug van pak 'm beet 18 meter gevormd door moedertje natuur. Nou, ik ben er in ieder geval geweest en heb daar heerlijk een pilsje gepakt!

Naast de natural bridge ben ik vandaag nog naar 'California Lighthouse' geweest. Een vreselijk lelijke ouwe vuurtoren, maar vanaf daar heb je echt een vreselijk mooi uitzicht. Op de foto ziet het er al fantastisch uit, doe dat x10 en dan weet je ongeveer hoe het er écht uit ziet.

Ook is er hier een natural pool, hetzelfde principe als de brug, alleen dan met een zwembad. stukje zee, omringt door rotsen. Hier ben ik op hemelvaartsdag naar toe gelopen gelopen met Charlotte en wat vrienden van haar. Dit had ik dan ook afgesproken, dat ik om 7 uur klaar zou staan om mee te gaan. Wat niet gepland was is dat ze een dag ervoor op het werk hadden gevraagd of ik mee wou gaan naar de bioscoop en daarna wat te drinken. Het was mijn, verplaatste, werkavond en eigenlijk moest ik tot 9 uur werken. Maar die 2 uur halen we nog wel in, ik ben namelijk om 7 uur weggegaan zodat ik nog snel wat kon eten en omkleden om met collega's mee te gaan. Wie mij een beetje kent weet dat ik niet zo een film liefhebber ben, maar dat drankje achteraf past mij wel. Ik heb dus in de bioscoop lekker 2 uur gedommeld in een film waar ook Yolanthe in mee speelt, de enige reden dat het bij dommelen is gebleven, en ik niet echt in slaap ben gevallen. Het was al laat en de tijdens de engelse film, met papiamentse ondertiteling liet mijn talenknobbel me nogal in de steek.. Gelukkig kende de film geen pauzes waardoor we eerder aan het drankje belanden. We gingen naar señor frogs. een tent die ik eerder die week al had leren kennen met een kennis uit Nederland, die hier even bij familie is. Die tent past mij wel. De hele avond wordt er gekkigheid uitgehaald en ligt de nadruk op het nuttigen van alcoholische versnaperingen. Naar mate de avond vorderde vond collega Maikel het nodig een rondje tequila erin te gooien. D R I E jaar lang heb ik nee gezegd tegen tequila, hier kwam ik er helaas niet onderuit. Gelukkig rook hij erger dan dat hij smaakte. Vlak na de tequila kozen 3 collega's het hazenpad richting huis. Zo bleven Maikel, Marellys en ik over. We besloten naar de Gusto te gaan. Ook die tent is inmiddels bekend omdat ik daar in de tussentijd alweer een paar keer met Sjoerd en Elaine ben beland. Het is een soort van kleine discotheek met een balkon bij de bovenverdieping. Daar kom je alleen als je een dure fles drankt haalt. Vrienden van mijn collega's stonden daar en hebben ons ook daar gekregen. Voordeel was dat de plek veel beter en rustiger was dan beneden, het nadeel lag hem in het feit dat de aangeschafte fles drank wodka bleek te zijn. Dus moest ik overstappen van Chill ( Corona bier) naar wodka. Super gezellige avond, en wederom nieuwe, leuke mensen leren kennen. De avond ging sneller dan gedacht. Gelukkig hoefde ik niet te rijden! haha. Om 5uur lag ik in bed. 1,5 later ging helaas de wekker alweer, want ik had dus afgesproken om te gaan wandelen. Man als ik ben, ben ik meegegaan en na de duik in de natural pool was ik weer volledig boven Jan!

Op 1 mei, is mijn terug ticket dan ook verlopen. Gelukkig, want ik ben voorlopig nog niet van plan om terug te keren naar Nederland. Het land is echt fantastisch, het werk is écht heel erg leuk en mijn kennissen kring breidt zich vlot uit. Zodat ik ook in mijn vrije tijd genoeg te doen heb. Zoveel dat het 2,5 week duurt voordat jullie dit verslag eindelijk kunnen lezen.

Ik kijk uit naar de reacties, ook de foto's die ik via whatsapp krijg van de feestjes die ik mis hebben hun uitwerking. Dat moet ik helaas allemaal missen! Maar voorlopig heb ik dat er allemaal voor over!

Warme groeten, uit een nog warmer Aruba!