En alweer een week voorbij..

Hallo trouwe volgers,

Het is alweer vrijdag, wat inhoudt dat ik weer met een sterke bak koffie on the side een reisverslag voor jullie mag typen. So there we go again!

In mijn vorige verslag vertelde ik over de Arubaanse verjaardag waar ik een dag later naartoe zou gaan. De overbuurvrouw vroeg mij om mee te gaan naar die verjaardag, en waarom ook niet?!Na mijn werk ben ik dan ook snel naar huis gereden om goed te eten. Je kan niet hebben dat ik daar na 2 pilsjes op de tafel sta te dansen. Eenmaal aangekomen was het nog niet echt druk. De rest van de familie was nog onderweg, dit weerhield de Arubanen er niet van om vast met de eerste hapjes rond te gaan. Nou ja, vooruit dan maar. Het was een gevuld ei. Wat ik toen nog niet doorhad was dat dit het begin van de reeks hapjes was. Ik denk dat ik zelden zoveel heb gegeten. In Nederland ben ik wat verjaardagsfeestjes gewend qua eten, maar dit sloeg alles. eieren, krokketen en nog veel meer arubaanse hapjes. Zelfs broodjes pindakaas(?), daar leek het tenminste op, kwamen voorbij. Gelukkig voor mij werd ik al snel gebombardeerd tot de 'special guest' wat inhield dat het drinken voor mij zou worden gehaald. Nou prima, doe maar een biertje dan. "Bier?! ik weet niet of we dat hebben. We hebben wel mimosa(champagne met sinaasappelsap ofzo) of whiskey cola. Nou doe mij in dat geval maar gewoon een colaatje. Want anders sta ik niet op een tafel te dansen, maar lig ik eronder te slapen. Het was best een gezellige avond. Leuk die gastvrijheid van al die Arubanen hier. Trouwens, na een strak half uur kwam er een oom van die familie terug van de chinees met wat biertjes, de held!

Maandag, de die dag die van tevoren zo vol was gepland. Zoals afgesproken met het meissie van de Mipos garage zou ik om 8 uur de papieren komen ophalen, want die waren ze vrijdag nog kwijt. Keurig om 8 uur stond ik daar, op mijn vrije dag. Hoe ik op het idee kwam dat het om 8.01 klaar zou liggen. "ik ben nu precies 1 minuut aan het werk" In Nederland zou je helemaal gek worden en de beste man er even op wijzen dat het ten eerste al vrij ongebruikelijk is dat je de autopapieren kwijt bent als garage zijnde en ten 2e beste man, had ik het met je collega zo afgesproken! Hoe dan ook zou ik worden gebeld wanneer ze de papieren hadden gevonden. Maar eerst wou hij nog ff boodschappen doen en eten. Ik ben maar snel weer naar huis gegaan voordat ik het kookpunt daar zou bereiken. Gelukkig voor mij belde de man dezelfde dag nog, hier was ik namelijk al ernstig over aan het twijfelen. Meteen heb ik de papieren opgehaald, naar de belasting dienst gereden, om daar een belasting nummer aan te vragen en kentekenplaten aan te vragen. Eenmaal die aanvraag gedaan moest ik eerst naar een verzekeringsmaatschappij de auto laten verzekeren alvorens ik de kentekenplaten op kon halen en dus in mijn auto mocht gaan rijden. Bij het dichtstbijzijnde verzekeringsmaatschappij aangekomen werd mijn verteld dat hun 'road service' eerst nog naar mijn auto ging kijken om te kijken wat voor een bedrag ik moest gaan neertellen voor de verzekering. Dikke prima jonge, ik wacht wel weer. Ondertussen was het al een uur of 2 en ben ik maar huiswaarts gegaan om de andere garage te bellen. De garage waar ik de huurauto zou moeten inleveren, of het mogelijk was dat ik een dag langer de auto huur. Ik zag dit niet allemaal in 1 dag goed komen. Wonder boven wonder belde het mannetje van de verzekering al vrij vlot. Helaas belde hij om te vertellen dat hij bij de auto garage is weggestuurd dat hij geen foto's mocht maken en ik dus mijn auto niet kon verzekeren. Wel nonderju! Nadat de beste man zijn telefoon aan de mensen van de garage gaf was het toch wel goed dat hij wat foto's zou schieten. Niet veel later ging de telefoon opnieuw. Dit keer was het de garage, om te vertellen dat ik beter bij een andere verzekeringsmaatschappij een verzekering kon afsluiten. Dat ze de mensen hebben weggestuurd omdat het volgens eigen zeggen nogal was geëscaleerd. Dan zakt je de moed toch echt in de slippers, maar goed als je op jezelf woont is het zo; als jij het niet doet, doet niemand het. Blijkbaar ben ik in Nederland iets te lang verwent. Bedankt mammie en pappie! Een extra reden hier voorlopig nog even op eigen benen te staan. Dus met frisse tegenzin kon ik terecht bij de volgende maatschappij. Hier was er geen probleem en heb ik, 100 Florin goedkoper dan bij de 1e, mijn auto verzekerd. Snel mijn kentekenplaten opgehaald en samen met Yvon mijn auto opgehaald. Om maar meteen van het gedoe af te zijn hebben we mijn huurauto maar meteen weggebracht. Op weg daar naar toe was het voor mijn auto het moment om het voor de 1e keer op te geven. Niet geheel onlogisch want tijdens het rijden zag ik een hele rare unit. Toen ik deze zelfde unit eruit haalde stopte de auto er plotseling mee. Het als een puzzelstukje uitziende unitje snel er weer ingestopt en de wagen gestart. Ik reed namelijk nog gewoon. Ben er vandaag achter gekomen dat het de start onderbreker (of zoiets) is.

De volgende dag ben ik dan voor het eerst in mijn koop auto naar het werk gereden. Prima bakkie hoor. Piept nog wel een beetje maar goed, dat is ouderdom zullen we maar zeggen. Wat wel super luxe is aan de auto is als je linksaf wil. Je alleen het stuur maar los hoeft te laten en je gaat links af! Nadeel van deze luxe is dat je op een rechte weg ten alle tijde je stuur moet vasthouden, om gekkigheid te voorkomen.

Woensdag avond zou ik voor het eerst een spinning les moeten geven. De avond ervoor had ik wat nummers van internet gehaald om een goeie les te draaien. Een goed begin is namelijk het halve werk. De muziek stond erop en nu was het alleen nog maar het uitvoeren van de les. Dit begon nogal stroef doordat de muziek installatie niet bepaald wou meewerken, maar werd gelukkig snel verholpen. Het lesgeven is wel echt gaaf. Gewoon beetje gek doen en machtig van je afschreeuwen. Behalve bij het laatste nummer. Ik kon namelijk écht niet meer. Het gal kwam al aardig op zetten dus dat nummer heb ik een tikkie vals gespeeld. Al met al Was de les dermate zwaar/goed dat mijn hele shirt drijfnat was. Zelden zo gezweet. Na de les ben ik dan ook maar 2 baantjes gaan trekken om daarna in de shop uit te puffen. Gelukkig voor mij had het duikteam die avond een nachtduik en kwamen dus pas rond half 9 'savonds terug. Het schijnt zo te zijn dat als je tijdens het duiken wat fout doet je een pilsje moet betalen. 2 studenten hadden dermate weinig vertrouwen in hun duik dat ze op voorhand alvast een tray bier bij ons in de koelkast hadden gezet. Die avond werden die pilsjes door het duikteam genuttigd. "Jordi, ook een pilsje?" Ik was nog gewoon aan het werk. Snel alles afgerond en snel een paar pilsjes gepakt! Een beter moment voor bier had er niet kunnen zijn. Strak 9 uur was ik vrij en kozen ik en mijn collega's dan ook voor de weg richting huis. Eenmaal aangekomen in mijn auto om voor het eerst in het donker te rijden in die auto kwam ik erachter dat de lichten het niet deden. HET ZAL TOCH NIET?! Hoe dan ook, ik moest naar huis. Ik heb daarom maar de gevaren lichten aangedaan en ben zo begonnen aan de weg richting huis. de eerste 3 auto's die ik tegen kwam deden allemaal groot licht naar mij om duidelijk te maken dat ik de lichten uit had. Gast, wat denk je waarom ik de gevaren lichten aan heb! Bij de 4e besloot ik uit pure irritatie maar groot licht terug te proberen. Tot mijn grote vreugde deed dat het wel. Met mijn linkerhand heb ik daarom het grote licht de hele weg vastgehouden en met rechts hield ik het stuur vast. In de bochten naar links, waar ik het stuur los kon had ik een hand vrij om te schakelen. Ging prima eigenlijk.

Donderdags bedacht ik me tijdens mijn break dat het al best wel lang geleden was dat ik fastfood had gehad. Het plan was daarom om naar de pizza hut te rijden om wat te eten. Tot mijn grote schrik wou de wagen niet pakken. Het eerst wat ik dacht was "die auto heb 't toch maar ff 3 dagen mooi gedaan" Je kan er wel over in gaan zitten, maar hier heb je zo verdomde weinig invloed op dat je het beter maar kan laten gebeuren allemaal. Heb maar op het werk gelunched en gelukkig kon ik met Manon een collega meerijden. De volgende dag zou ik samen met Manon weer naar het werk rijden om die wagen te starten en meteen terug naar de garage te rijden. Haar man ging mee om mij te helpen en de wagen startte, met behulp van start kabels. Eenmaal bij de garage aangekomen was het geen probleem en zou hij alles nakijken en maken. Ik kon voor die dag een leenauto mee krijgen. Of ik eerder in een automaat had gereden. Dat had ik die week ervoor nog gedaan. Gelukkig vroeg ze niet of dat goed ging, want dat remmen wou niet echt pakken. Desalniettemin kreeg ik de leenauto zo lang mee. Ik had met de garagehouder op voorhand al afgesproken dat als de auto niet door de keuring komt alles bij hem kosteloos kon worden gemaakt. Dat kun je wel afspreken, maar nakomen is een 2e. Eerlijk is eerlijk, de Mipos heeft alles kosteloos gerepareerd. Het licht werkt weer, knipperlicht werkt weer en de uitlaat is gelast. Het sla-linksaf-systeem werkt nog wel!

Het werken hier gaat stilletjes door. Naast de lessen ben ik nu gelukkig ook wat drukker met andere dingen in en rond de shop. Hierdoor gaat de tijd veel sneller! Heb vanaf woensdag mijn eerste eigen les. Een geheel nieuw concept zelfs. Een les van anderhalf uur waarin we 45 minuten gaan spinnen gevolgd door een buikspier kwartier, om het daarna af te sluiten met een zwem training van een half uur. Hier krijg ik wel de ruimte en mogelijkheid om eigen ideeën te ontwikkelen en deze te realiseren. Dit maakt het werk zoveel leuker. Nu is het aan mij om van deze les een daverend succes te maken om zo de les snel vol te krijgen. Daarover volgende week dus meer!

Vorige week gaf ik in mijn waarbenjij.nu aan dat er wat mensen waren met concrete plannen om mij te komen bezoeken, en toch vooral om vakantie te vieren! Kirsten en Elvira komen eind Juli 3 weken langs. Als hun weg zijn komen 2 weken later Danny en Carolien! Gaaf hoor! Nu ze eenmaal geboekt hebben vliegt de tijd, ik spreek uit ervaring!

Al met al kan ik concluderen dat hier steeds beter gaat. Ik gaf net al iets aan met het op eigen benen staan. Blijkbaar waren diezelfde benen in het begin niet sterk genoeg om te lang te blijven staan. Ik ben ze daarom hard aan het trainen zodat ze goed lang kunnen blijven staan!

Hopelijk hebben jullie wederom genoten van het reisverslag. Ik spreek jullie volgende week vrijdag weer. Of eerder via Skype, Whatsapp, Twitter of Facebook.

Liefs uit Aruba